Araf

Bir kent düşün gözleri kapalı
Sessizce bırakmış tüm hayatlarını masaya
ve arkasından su dökmüş gidenlerin
gelene merhaba demiş sinsice

gelenlerden olamadı "Güzel"

halbuki ne de yumuşak elleri vardı

Ağlamazdı bile "Güzel"

Ruhum duyuyor musun?
Şehrin ortası bomboş
ayak seslerini dinle
Yaz gelmemiş daha
henüz kent kara dumanlara boğulmamış

Ağlamazdı hiç "Güzel"

Bir çocuk ağzında bir sigara
yürüyor sokaklarda
severdi acı çekmeyi

Ama hiç ağlamamıştı ki "Güzel"

Kafasında eski bir şapka
mutlu olsa mutlu olurdu
birden durdu
Alışamamıştı bu kente
yerde sereserpe

Ağlamıyor "Güzel"

İnce tahta bir köprüden geçti çocuk
Şimdi fırtına kopar
Ruhum duyuyor musun hıçkırık seslerini
trenleri..
Trenler geri döner mi!

"Güzel" ağlamazdı, gülmezdi de...