20 Şubat 2010 Cumartesi

Orta

Okurdum, dinlerdim, yazardım.
Okudum, dinledim, yazdım.
Bittim.

Bir daha okumak istemedim,
zor geldi sayfalar,
çok geldi virgüller.
Noktalara ulaşamadım,
özetlere yetiştim.
Her seferinde.

Dinlemeyi de denedim.
Gözlerimi kapattım önce,
tavsiyeleri dinledim.
Korktum.
Gözlerimi açtım,
kulaklarımı kapadım.

Tatsız kelimeler dizmek,
insanın ağız tadına uydurmak.
Ne zormuş konuşmak,
ne zormuş yazmak.
Onu da denedim.
Ondan da caydım.

Hep kolay geldi ya ortada durmak,
şimdi de ortadayım.
En ortada. Yapayalnız.
Hep "doğru" dedim ya ortaya koşmak,
şimdi koşun bana.
Okumayın, dinlemeyin, yazmayın.

1 yorum:

cano dedi ki...

ortada olmak, ne istediğini bilmeyen,hedefsiz,amaçsz,bilinçsz,boş insanlarn işidr cano,allah kimseyi ortada bırakmasn;)