İbaret.

Bir sokak lambası daha geçti penceremin önünden, hızlıca. Hikayesini duyamadan, çatlaklarını göremeden.

Fren tutmaz.

Bir araba daha geçti sokak lambasının önünden, hızlıca. İçindekini tanıyamadan, ellerinin terini göremeden.

Sabah olmaz.

Sanırım frensiz sürüklenmeyi seçiyorum, "Tutmaz."
Basmayı denedim mi?

Sanırım içeri bakmamayı tercih ediyor, "Yansırım yine, kendimden başka bişey göremem."
Bakmayı denedi mi?

Bir lamba daha,
Bir araba daha,
Bir anlam daha,
Anlamsızca,
Sayıdan bile ibaret olamadan...