Dar Yaka

Usandım kara gecenden

Günü ışığı görmeye geldim

Şeyran işi betonun çeliğin

doyuramadı beni

Toprağı kayayı okşamaya geldim

Doğdum bittim oldum

Dahasında hep yendim

hep yendim

Kurtların sofrasında hep bendim

Nemrut 11.10.2010

Paradoks

Ben o şımarık zengin çocuğuyum.

Beni neyle doyurabilirsin?

Kan

Dört duvar bırakmaz.

Dört duvar kavramaz.

Sen vurmadıkça yıkılmaz.

Sert, sert daha sert

Bağır sazınla,

hokkanla.

Yetinme kanınla,

tam karnına.

Dört hakan uslanmaz.

Dört hakan anlamaz.

Saldır canınla.

Kaldır kafanı

Hayat başlar doğuda

KaraGün

Güzel bir gün

Hani kuşlu, çiçekli

çocuklar neşeli..

Peki ya o kan

Peki yatan ötedeki?

Güzel bir gün.

Sen gömülmüş yatağında,

'Yeşil mi, sarı mı'

Yok, bu gün kırmızı.

Bu gün gömülmüş kara toprağa.

Köpekler!

Katiller!

Bulutlar ağlar bugün

'Yarın yok, yarın yok

N'olur bugün yıkansın

Tek bir gün kandan arınsın'